Veel te lang geleden

Hallo allemaal,

Ik weet het, het is alweer veel te lang geleden en ik heb jullie niet goed op de hoogte gehouden. Ik ben er gewoon niet zo goed in. Ik heb geloof ik al bijna twee maanden niks laten horen en moet dus best wat inhalen, dus hier gaan we dan.

Mijn leven in Phnom Penh is soort van gesettled. Ik ga ongeveer 6 dagen per week uit eten met kenissen en virenden in de leeftijd van 21 tot 74, dus altijd wel iets anders om over te praten. Ik ben ondertussen ook het land een beetje ingeweest, vooral toen mama hier op vakantie was. We zijn naar Koh Kong geweest, wat een redelijk ongerept gebied is, waar je nog jungle, bergen, mangroves, strand en zee bij elkaar hebt. Het is wel een erg arm gebied, waar maar weinig mensen toegang hebben tot veilig drinkwater en de manier van leven nog heel basic is. Het is dus ook een gebied waar de natuur in gevaar is, omdat alle vormen van inkomsten zijn meegenomen. Hierdoor zijn de olifanten en de tijgers al niet meer aanwezig in de Cardemom Mountains en wordt er veel illegaal bos gerooid, wat funest is voor het natuurgebied, maar wel een manier van overleven voor de lokale bevolking. Die halen er net genoeg geld uit om van te leven en het grote geld gaat naar (vaak buitenlandse) bedrijven. Dit soort dingen zie en hoor je door heel Cambodja heen en dat maakt het vrij moeilijk om ontwikkelingswerk te doen, omdat het soms eerst leidt tot slechtere leefomstandigheden voor de bevolking, voordat het beter kan worden. Ik zal de moeilijke kant even laten liggen en vertellen over hoe mooi dit land is.
We stappen in de bus in Phnom Penh naar Koh Kong en hebben een soepele rit in een luxe bus (die in NL als een oude bus zou worden bestempeld) met AIRCO!!! Onderweg rijden we door de Cardemom Mountains, die bedekt zijn met jungle en doorkruist worden door verschillende rivieren. De rit erheen is dus al een traktatie op zich. Vervolgens komen we aan in Koh Kong City, een plaats met 30.000 inwoners. We ontmoeten daar een groepje vriendinnen, waar we de komende dagen mee op pad gaan. de eerste dag hebben we besloten om te gaan fietsen. We fietsen naar de mangrovebossen, die erg mooi zijn en zien daar allemaal verschillende glow in the dark visjes. Is wel handig ntuurlijk als je aan het zwemmen bent in een onderwaterbos om een zaklamp op je kop te hebben, daar hebben ze vast over nagedacht. 's Middags naar het strand en krab eten, lekkah!!!
De volgende dag maken we ons op voor een tour door de jungle, naar de watervallen. De milde tour heeft toch wel wat pittige stukken, omdat onze tourguide de berg oprent, dus zwetend en beschaamd over onze fysieke gezondheid komen we boven. We lopen een uur door de jungle en komen uit bij een heerlijk verfrissende waterval, waar natuurlijk een duik genomen moet worden, wel met een broekje en een shirtje aan, want anders geven we de Khmer nog een hartaanval en dat is ook weer niet de bedoeling. Vervolgens trekken we onze hoge sokken (waarbij er een inkeping is gemaakt voor de grote teen, zodat je met je sokken in je slippers kan) de jungle weer in, zodat we de bloedzuigers van ons af kunnen trekken, want je zuigen zich gewoon vol door je sokken heen, ze komen er alleen wat gemakkelijker af. We hebben echter zeer ervaren bloedzuigerplukkers bij ons en komen zo weer veilig uit bij onze boot die ons in 1,5 uur weer terugbrengt naar het dorp.
De volgende dag vertrekken ma en ik naar Koh Kong Island. Na een boottrip van 4 uur komen we aan op het eiland en komen we erachter dat we de enige gasten op het eiland zijn. We blijven achter met twee Khmer sprekende mannen en een generator die het niet doet; aka geen stroom. Het was betoverend, stel je voor: Romantisch bounty strand, lekker eten en drinken, volle maan en met z'n tweetjes, super romantisch...............met mijn moeder haha. Was dus vooral heel gezellig en een mooie ervaring waarvan de romantiek voor de honden op het eiland was.
Vervolgens door naar Sihanoukville, wat een stuk toeristischer is, maar wel prachtige stranden heeft. Daar hebben we een flinke onweersbui over ons heen gehad en de donder dreunde door in ons huisje. De Khmer zijn erg bang voor onweer en dat begrijp ik ook wel, want vorige week stond het dodental door blikseminslag voor 2014 op 65, wat natuurlijk geen kattepis is.
Ik ben verder een paar keer over de Mekong geweest, 10 minuten op de veerpont en je bent in een prachtig afgelegen gebied, waar alles groen is en de palmbomen wuiven in de wind. De mensen leven lokaal en halen hun water nog uit een vijver of put. Is echt een heel ander Cambodia dan die drukke stad waar ik me elke dag in begeef.
Ook ga ik naar dansvoorstellingen, muziekvoorstellingen, cafe's etc. Dus ik vermaak me prima. Ben helaas wel achter de minder leuke kant van Phnom Penh gekomen en ben beroofd van mijn boodschappen. Dat leverde nog wel een hilarisch moment op op kantoor, omdat ik zei dat ze onder andere een appel van me gestolen hadden, waardoor iedereen hier dacht dat ze mijn Iphone hadden, maar ik bedoelde gewoon zo'n ding wat je kan eten.

Op het werk gaat het goed. Ik heb nog ongeveer 3 weken te gaan en merk wel dat het allemaal wat krap wordt om echt iets goeds achter te laten. Ik heb wel een aantal goede connecties gemaakt en mensen met elkaar verbonden, die samen gaan werken aan projecten. Verder ben ik bezig met het regelen van trainingen die een aantal bedrijven gratis willen geven aan de NGO's waar VSO mee werkt. Ook zijn er een aantal mogelijke projecten waar VSO met de commerciele sector aan kan werken, en heb ik wat contacten gelegd op regionaal en internationaal niveau dus wat dat betreft gaat het hartstikke goed!! Ik merk alleen dat het werktempo hier lager ligt, en dat ik daardoor veel moet wachten op de input van anderen, voordat ik verder kan. Dat is wel even wennen, en ook de reden dat ik nu ineens bang ben dat ik het niet af krijg.

Volgende week is het Kings Birthday en zo zuinig als we in NL zijn, hier krijgen we 3 dagen vrij, wat betekend dat ik weer lekker op pad ga. Ik ga naar een vriendin in het noordwesten van het land, om vanuit daar te gaan ontdekken. Dus weer vakantie, he bah, wat een naar leven heb ik toch ;)
Daarna nog 2 weken werken en dan is Vin er al, woehoe!!
Ik hoop dat ik nu tich een klein beetje heb laten zien wat ik hier allemaal aan het doen ben en zal proberen van het weekend ook een paar fototjes online te zetten.
Als het weer zolang duurt voordat ik wat post, ben ik waarschijnlijk al were in NL, dus kun je me beter gewoon ff bellen ;)